چهره های ماندگار مردم نیکپی،

رو آوردن مردم نیک پی به سوی مکتب، علم و مبارزه‌ برای از بین فرهنگ نا پسند و باور جهل و تاریکی به صورت تدریجی رشد پیدا کرده و هنوز هم ادامه دارد، و همچنان نا گفته نباید گذاشت که همواره آین منطقه محروم نگاه داشته شده پرورش‌دهنده چهره ها سرشناس، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در تمامی ادوار تاریخ منطقه و کشور مان بوده‌ است.

این رسالت همه ما جوانان است که میراث و پرچم بردار راه این بزرگ مردان منطقه خود باشيم و رسالت انسانی و اخلاقی خود را در مقابل جامعه نیازمند خود به وجه حسن اش انجام دهيم.

نوت: از طرف راست به چپ هریک محترم استاد مرحوم عین الدین خان، محترم شهید سید احمد برخوردار، محترم شهید ابراهيم آرزو، محترم شهید میرزا نوراحمد نیازی، محترم شهید ارباب یوسف، محترم شهید شاه قدم نیکپی، محترم شهید سید مراد خان، محترم شهید جمال الدین، محترم شهید صفا ثنایی،

+ نوشته شده در پنجشنبه ۱۴۰۱/۰۴/۰۲ساعت ۵:۵۱ ب.ظ توسط نــجیـب الله ( جویــــا ) |

درباره وبلاگ

نجیب الله " جویا "

نجیب الله جویا فرزند محمد نظر بای که در برج میزان سال ۱۳۵۷ که مصادف است به ۲۰/۱۰/۱۹۷۷ در یک خانواده فقیر در دره نیکپی ولسوالی دوشی ولایت بغلان چشم به جهان گشود دوران کودکی را در دامان خانوادۀ دهقان سپری کرد خانوادۀ جویا سخت علاقمند بود تا این جویا به مدارج بلند وعالی علم ودانش دست یابد پدری جویا مرد معارف دوست بود وبه زراعت مالداری سخت علاقمند بود وی جویا را در پنج سالگی به کابل فرستاد و در سال 1363 شامل مکتب گردید و دوره ابتدایه را در مکتب متوسطه نسوان جمال مینه در تپه سلام کابل موقعیت داشت به پایان رساند.

بعدآ هم دوره متوسطه را در لیسه عالی کلانگذر و مکتب متوسطه سلطان غیاث الدین خواند و در سال 1373 شامل دوره لیسه شد و در 1376 موفقانه سند فراغت دوره لیسه عالی باختر بدست آورد و در زمستان همان سال شامل امتحان کانکور گردید که خوشبختانه در فاکولته حقوق و علوم سیاسی کامیاب شد که در سال 1377 شامل دانشکده حقوق و علوم سیاسی گردید.

و در برج جوزا همان سال ولایت بلخ توسط نیروی های طالبان تصرف گردید و با دل پر از درد شهر مزار را ترک گفته و در منطقه آبایی شان در دره نیکپی پناه برد و مدت دو سال را در یک شرایط غیر قابل تحمل سپهری نمود و بلاخره نجیب با موجی از آروزوی های تحصیل و دانش بود ناگزیر مهاجر به پاکستان شد و مدت بیشتر از سه سال در شهر کراچی مصروف کار در کمپنی های شخصی شد.
و در سال ۱۳۹۷ دوباره به دیار ابایی خویش برگشت و در سال ۱۳۸۰ با شکست رژیم طالبان و نهادینه شدن حکومت موقت مجددآ به دانشگاه بلخ پیوست و در دوران محصلی همکاری تنگاتنگ با فعالین جامعه مدنی در ولایات شمال داشت و در مجالس سرتاسری جوانان در ولایت بلخ اشتراک داشته و سهم فعال خویش را بازی نموده و همچنان همکار بنیاد انکشافی جوانان درولایت بلخ بود کار های زیادی را در راستای ایجاد هماهنگی جوانان شمال انجام داد چندین سیمینار های زون شمال و شمال شرق زمینه ساز شد و نظر به علاقمندی خاص که داشت در دانشکده حقوق در دیپارتمنت اداری و دیپلوماسی و روابط بین الملل انتخاب نمود و خوشبختانه و در سال 1384 سند فراغت خویش را دریافت نمود.

بعد از فراغت تلاش زیاد نمود تا در رشته مسلکی ایفاه وظیفه کند ولی چانس با وی یاری نکرد و در برج جوزا همان سال در وزارت مبارزه علیه مواد مخدر در ولایت بدخشان مامور شد. بدخشان که تبعید گاه ناصر خسرو بلخی قبادیانی که از نقاط دور آفتاده و عقب نگهداشته شده افغانستان است بر جویا تاثیر انداخت و جویا یکه با یک جهان درد و رنج و محرومیت از محروم کده دره نیکپی به محروم گاه بدخشان رفته بود رنج های را که در دل داشت به زبان جاری شد.

او قلم برداشت اهسته اهسته به نوشتن آغاز کرد وی و در همان سال در بدخشان مطلب را تحت عنوان مادر به نشر رساند که مورد تشویق دوستان بدخشان قرار گرفت و انجمن زنان بدخشان خواهان همکاری ایشان شد که به صفت عضو یا همکار قلمی ماه نامه ارمان مخفی در بدخشان شد. و در بدخشان در سال 1385 خود را شامل فامیل جامعه مدنی ساخت و یبلاک را تحت عنوان نیکپیان و زندگی نو آماده ساخت مطالب بیشتر را پیرامون حقوق بشر و دموکراسی به نشر رساند از سال 1386 بدینسو همکار قلمی ویب سایت خاوران خراسان زمین ویبلاک همکار نیوس و سایت نویسان شد.

و در سال 1386 ولایت بدخشان را ترک نموده رهسپار کابل شد. از سال 1386 در بخش خدمات مالی اقا خان در بخش برنامه قرضه های کوچک روستایی برای افغانستان ایفاه وظیفه نمود. بعدآ‌ هم در بخش قرضه های کوچک اقا خان در افغانستان در دیپارتمنت ارتقایی ظرفیت مصروف تدریس شد. و در سال ۲۰۱۰ در انیستیتوت طبی اطفال فرانسه برای افغانستان به حیث مسسول ارتقایی ظرفیت این انیستیتوت مصروف شد. و در سال ۲۰۱۴ به حیث مسوول اداره کمک های بشری فوکس در زون بغلان ایفا وظیفه نمود.

جویا یکه با یک جهان درد و رنج و محرومیت از محروم کده دره نیکپی داشت وی اراده کرد که مقطع کارشناسی ارشد اش را از کشور دوست هندوستان بدست اورد که چانس با ایشان یاری کرد رهسپار دهلی شد در دانشگاه جواهر لعل نیرو مقطع کارشناسی را در سال ۲۰۱۶ شروع کرد.
کار های فرهنگی که درین دوران انجام داده قرار ذیل است:

در سال 1384 با جوانان فعال کابل پیوست در صدد ایجاد اتحادیه جوانان کابل شد و بلاخره خوشبختانه موفق شد که اتحادیه جوانان را تشکل بدهند و همچنان هفته نامه ارمغان آزادی را با جمع جوانان بنیان گزار شد ند و از سال 1384 تا سال 1385 عضو هیت تحریر هفته نامه ارمغان آزادی بود و مطالب چندی را به نشر رساند. جویا رییس انجمن فرهنگی و اجتماعی پیشگامان و عضو هیت تحریر این هفته شد. و همچنان منشی شورای اجتماعی فرهنگی شورای مردمی نیکپی کار های اجتماعی اشرا پیش برد. ایشان مدیر مسوول سایت زندگی نو میباشد در اواخر تازه مسوول و رئیس انجن فرهنگی اجتماعی گشایش کاری فرهنگی اجتماعی اش را به پیش میبرد.
نجیب الله جویا ادامه دهنده مفکوره های قوم و روشنفکران گذشته و فعلی مردمش نیست بلکه وی همیشه تلاش مینماید که در روند،عملکرد ، طرز ومفکوره گذشته و حال مردم اش یک روش مورد قبول زمان و جامعه اش باشد نهادینه سازد به همکاری روشنفکران و متنفذین منطقه گام مثبت اش میبردارد.

نجیب الله جویا با شعار باور و تغیر مبارزات خود را در مقابل بی عدالتی عدالت اجتماعی و شایسته سالاری و مبارزه علیه فساد اداری افشا از کارکرد از تیم مافیایی وی موجوده سرنوشت مردم و سرزمین ما را در روند تباهی بی هویتی، بی فرهنگی و زالو صفتی سوق داده که سده ها در آتش جنگ میسوزد، سرزمین کی با خون انسان آبیاری می شود،سربلند کرده مبارزه خواهم کرد و از عملکرد بزرگان نسل گذشته این قوم که تاثیرات سو مفکوره های گذشته را جبران نماید زیرا هر زمان به شخصیت همان وقت ضرورت دارد تا طرز و روش کاری اش را نظربه مقتضیات زمان وفق دهد.

نجیب الله جویا خود را الهام دهننده در راه تحصیل و دانش پروری وترویج فرهنگ علم پروری در محیط و منطقه خود نیکپی میداند وی بدین باور است که کارش به شکل از مستقيم ويا غير مستقيم دررشد ذهني وآگاهي سياسي مردم نقشي به سزايي خواهد داشت، وی در دهه اخیر سفر های رسمی به شهرهای لیسبون پرتغال، بلغاریا، استانبول ترکیه، دوبی، هندوستان و پاکستان داشته.

و نظر به علاقمندی که داشت در مسایل فرهنگی، و سیاسی همیشه روی بعضی موضوعات تحقیق و بژوهش نموده است و به دست راس مردم خود قرار داده است و همیشه سعی مینماید که روی محتوا وکیفیت کاری اش تلاش نماید وی همیشه تلاش مینماید که واقعیت های عینی جامعه را برملا ساخته و مردم و کشور خویش را به طرف شگوفایی بازسازی تامین عدالت اجتماعی سوق بدهد و زمینه را برای حکومت سالم ومردم سالاری در بین مردم ترویج نماید.

با درد و دریغ فراوان که این فرهنگ های خرده اتنیکی و سمتی کشور ما در وضع از هم متفرق ، گسیسته ، ناپیوند ، ناهمسو ، در حال بیچارگی و بی سرنوشتی به سر می برند. وی بدین باور است که جامعه نیازبه تشخیص هوشمندانه و نشانی نمودن عاقلانه هر یک از بافتار و جایگاه فرهنگ های اتنیکی جامعه بس موثر می باشد.

و همچنان تلاش بخاطر تامین فرهنگ همدیگر پذیری در بطن جامعه ایجاد و نهادینه نماید و سایر مبانی فرهنگ های خرده اتنیکی به صورت طبیعی ، تدریجی و مسالمت آمیز مسیر رشد خود را طی نکنند و مراحل گذار را به صورت همه جانبه پشت سر ننمایند ، وی بدین باور است باید در پی تحقیق ، کشف عالمانه و شناخت بنیادی انگیزه های باشیم که موانع اصلی در جامعه روستایی اش شده است. وی همیشه تلاش مینمایند که در جمع مبارزین باشند که تا تانسته باشد که هویت مردمی اشرا انچه که خواست ما و مردم است و تمام مردم خود را شرک دانسته ایجاد ان زمینه را مهیا نماید.

از نظر جویا راه بیرون رفت از این حالت بحرانی چنین است.

روشنفکران ،جوانان، نیرو های مترقی،وآزادی خواه آمروزنباید گذشته خود را به بهانه ای سیاه کاری های شخصیت گذشته قلمداد نماید، موجه جلوه دهند وهمچنان شعارحقانیت بزنند وروشنفکران دیروز وهمکاران محدود امروز که به گروه های گرویده شده و سد راهی روشنگری میگردد انها را مسبب اصلی وتمام بد بختی مردم قلم داد نکنند.

نیرو های روشنگر با هر سلیقه واندیشه ،باید به وحدت وهماهنگی، همدیگر پذیری ،همکاری وهمگامی معقول بی اندیشد نه به سروری خود وحذف دوستان مخالف، واگر بنابر حذف رقبا باشد ودست یافتن بر قدرت وسروری باشند، همان می شود که دیروز شد، وامروز، نه روشنفکر در وطن جا وآبرو وعزت ونقش خواهد داشت، ونه اشخاص گذشته ونه توان باز سازی خود را خواهیم داشت.

وسلام نجیب الله (جویا)